When Allah's Messenger (ﷺ) concluded a peace treaty with the people of Hudaibiya, `Ali bin Abu Talib wrote the document and he mentioned in it, Muhammad, Allah's Messenger (ﷺ) . The pagans said, Don't write: 'Muhammad, Allah's Messenger (ﷺ)', for if you were an apostle we would not fight with you. Allah's Apostle asked `Ali to rub it out, but `Ali said, I will not be the person to rub it out. Allah's Messenger (ﷺ) rubbed it out and made peace with them on the condition that the Prophet (ﷺ) and his companions would enter Mecca and stay there for three days, and that they would enter with their weapons in cases.

Selon Chu'ba, Abu 'Ishâq qui dit: J'ai entendu alBarâ' ibn Azib (radiallahanho) dire: «Pendant la conciliation des gens de Hudaybiya et du Messager d'Allah (r), 'Ali rédigea aux deux parties le texte de cette conciliation en écrivant: ... Muhammad, Messager d'Allah... Mais les polythéistes refusèrent ce passage en disant [au Prophète(r)]: N'écris pas: Muhammad, Messager d'Allah... Si tu étais vraiment un Messager, nous ne t'aurions pas combattu. Sur ce, le Prophète dit à 'Ali: Efface ce passage! — Ce n'est pas moi qui vais l'effacer, dit 'Ali. Et le Messager d'Allah (r) de l'effacer de ses propres mains. En outre, il conclut avec eux un arrangement stipulant qu'il pourra entrer à La Mecque avec ses hommes pour une période de trois jours et en ne portant que le julubbân des armes.» On interrogea sur la signification de: julubbân des armes et il dit: C'est le fourreau et ce qu'il contient.

':'Telah menceritakan kepada kami Muhammad bin Basysyar telah menceritakan kepada kami Ghundar telah menceritakan kepada kami Syu'bah dari Abu Ishaq berkata aku mendengar Al Bara' bin 'azib radliallahu 'anhuma berkata; Ketika Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam mengadakan perjanjian damai dengan penduduk Hudaibiyah 'Ali bin Abu Thalib adalah juru tulis (sekretaris) yang menulis surat perjanjian yang dibuat diantara mereka dalam ikrar itu dia menulis 'Muhammad Rasulullah' maka kaum Musyrikin berkata: 'Jangan kamu tulis 'Muhammad Rasulullah' sebab seandainya kamu seorang rasul tentu kami tidak akan memerangimu'. Maka Beliau berkata kepada 'Ali: 'Hapuslah'. Maka 'Ali berkata: 'Aku tidak mau menjadi orang yang menghapusnya'. Maka Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam menghapusnya dengan tangan Beliau. Lalu Beliau membuat perjanjian dengan mereka yang isinya Beliau dan para sahabat boleh memasuki kota selama tiga hari dan mereka tidak memasukinya kecuali dalam keadaan pedang-pedang mereka ditutupi (dalam sarung) '. Mereka bertanya kepada Beliau: Apa maksudnya menutupi senjata?' Maka Beliau menjawab: 'Dimasukkan kedalam sarungnya'.'

When the Prophet (ﷺ) intended to perform `Umra in the month of Dhul-Qada, the people of Mecca did not let him enter Mecca till he settled the matter with them by promising to stay in it for three days only. When the document of treaty was written, the following was mentioned: 'These are the terms on which Muhammad, Allah's Messenger (ﷺ) agreed (to make peace).' They said, We will not agree to this, for if we believed that you are Allah's Messenger (ﷺ) we would not prevent you, but you are Muhammad bin `Abdullah. The Prophet (ﷺ) said, I am Allah's Messenger (ﷺ) and also Muhammad bin `Abdullah. Then he said to `Ali, Rub off (the words) 'Allah's Messenger (ﷺ)' , but `Ali said, No, by Allah, I will never rub off your name. So, Allah's Messenger (ﷺ) took the document and wrote, 'This is what Muhammad bin `Abdullah has agreed upon: No arms will be brought into Mecca except in their cases, and nobody from the people of Mecca will be allowed to go with him (i.e. the Prophet (ﷺ) ) even if he wished to follow him and he (the Prophet (ﷺ) ) will not prevent any of his companions from staying in Mecca if the latter wants to stay.' When the Prophet (ﷺ) entered Mecca and the time limit passed, the Meccans went to `Ali and said, Tell your Friend (i.e. the Prophet (ﷺ) ) to go out, as the period (agreed to) has passed. So, the Prophet (ﷺ) went out of Mecca. The daughter of Hamza ran after them (i.e. the Prophet (ﷺ) and his companions), calling, O Uncle! O Uncle! `Ali received her and led her by the hand and said to Fatima, Take your uncle's daughter. Zaid and Ja`far quarreled about her. `Ali said, I have more right to her as she is my uncle's daughter. Ja`far said, She is my uncle's daughter, and her aunt is my wife. Zaid said, She is my brother's daughter. The Prophet (ﷺ) judged that she should be given to her aunt, and said that the aunt was like the mother. He then said to 'All, You are from me and I am from you, and said to Ja`far, You resemble me both in character and appearance, and said to Zaid, You are our brother (in faith) and our freed slave.

Directement de 'Ubayd Allah ibn Musa ibn 'Isrâ'îl, d'Abu 'Ishâq, d'alBarâ' (radiallahanho) qui dit: «Le Prophète () se dirigea [vers La Mecque] au mois de dhulqi'da pour faire une 'umra, mais les habitants de cette ville refusèrent de le laisser entrer, et ce jusqu'au jour où il conclut avec eux une trêve stipulant qu'il pourrait y entrer et y rester durant trois jours. A la rédaction de la trêve, on écrivit ce passage: Voici ce qu'a conclu Muhammad, Messager d'Allah..; ce qui poussa les polythéistes à dire: Nous n'acceptons pas cela, si nous avons su que tu es Messager d'Allah (r ), nous ne t'aurions pas interdit d'entrer. Tu es Muhammad ibn 'Abd Allah. — Je suis le Messager d'Allah (r ), répondit le Prophète, et je suis aussi Muhammad ibn 'Abdullâh. Puis, il dit à 'Ali: Efface: Messager d'Allah ! — Non, répondit 'Ali, je n'effacerai jamais [ton nom]. Le Prophète (r ) prit alors le document et écrivit [sic]: Voici ce qu'a conclu Muhammad ibn 'Abd Allah: les armes ne seront introduites à La Mecque que dans leurs fourreaux; il ne doit emmener avec lui aucun de ses habitants qui veulent le suivre; il ne doit interdir à aucun de ses hommes d'y rester si jamais ils désirent cela. «Il entra à La Mecque, et une fois le délai expiré, les polythéistes vinrent dire à Ali: Dis à ton compagnon de quitter [la ville]; la période convenue a pris fin. «En effet, le Prophète (r) quitta la ville. La fille de Hamza suivit les Musulmans en disant: 0 mon oncle! mon oncle! C'était 'Ali qui la prit par le main et dit ensuite à Fâtima (que le Salut soit sur elle): Voici la fille de ton oncle paternel, emmènela! «Mais il y eut une dispute au sujet de cette fille entre 'Ali, Zayd et Ja'far. «'Ali: J'ai plus de droit à avoir sa garde, c'est la fille de mon oncle paternel. «J'a'far: «Mais c'est la fille de mon oncle paternel et je suis marié à sa tante maternelle. «Zayd: C'est la fille de mon frère. «Le Prophète (r) rendit un jugement en faveur de la tante maternelle de la fille et dit: La tante maternelle à le même rang que la mère. Il dit en outre à 'Ali:

':'Telah bercerita kepada kami 'Ubaidullah bin Musa dari Isra'il dari Ibnu Ishaq dari Al Bara' bin 'Azib radliallahu 'anhu berkata; Nabi shallallahu 'alaihi wasallam melaksanakan 'umrah pada bulan Dzul Qo'dah tapi penduduk Makkah menolak memberikan izin masuk Beliau hingga Beliau bersepakat membuat perjanjian dengan mereka dimana Beliau boleh tinggal di Makkah selama tiga hari. Ketika mereka menulis surat perjanjian mereka menulis: 'Ini adalah keputusan yang ditetapkan oleh Muhammad Rasulullah. Maka kaum Musyrikin berkata: 'Kami tidak setuju sebab seandainya kami mengetahui bahwa kamu adalah Rasulullah tentu kami tidak akan menghalangimu tapi kamu adalah Muhammad bin 'Abdullah'. Beliau berkata: 'Aku adalah Rasulullah dan aku adalah Muhammad bin 'Abdullah'. Kemudian Beliau berkata kepada 'Ali: 'Hapuslah kalimat Muhammad Rasulullah'. 'Ali berkata: 'Demi Allah aku tidak akan menghapusnya untuk selamanya'. Maka Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam mengambil surat perjanjian itu lalu menuliskan: 'Ini adalah keputusan yang ditetapkan oleh Muhammad bin 'Abdullah dimana dia tidak boleh memasuki kota Makkah dengan membawa senjata kecuali dimasukkan kedalam sarungnya dan agar jangan keluar seorangpun dari penduduknya dengan mengikuti seseorang jika dia hendak mengikutinya dan janganlah dihalangi seorangpun dari shahabat-shahabatnya bila ada yang berkehendak tinggal di Makkah'. Ketika Beliau sudah memasuki kota Makkah dan batas waktunya sudah habis orang-orang Musyrik menemui 'Ali dan berkata: 'Katakan kepada temanmu itu keluarlah dari kami karena batas waktunya sudah habis'. Maka Nabi shallallahu 'alaihi wasallam keluar lalu Beliau diikuti oleh putri dari Hamzah dengan berkata: 'Wahai paman wahai paman'. Maka 'Ali bin Abu Tholib menarik anak itu dan mengambilnya dengan tangannya lalu berkata kepada Fathimah 'alaihas salam: 'Kamu jaga anak pamanmu ini'. Maka Fathimah membawanya. Lalu 'Ali Zaid dan Ja'far bertikai dalam persoalan anak itu. 'Ali berkata: 'Aku yang paling berhak atas anak ini karena dia adalah putri pamanku'. Sedangkan Ja'far berkata: 'Dia putri dari pamanku dan bibinya ada dalam tanggunganku'. Adapun Zaid berkata: 'Dia putri dari saudaraku'. Kemudian Nabi shallallahu 'alaihi wasallam memutuskan anak itu menjadi hak bibinya lalu bersabda: 'Seorang bibi kedudukannya sama dengan ibu'. Lalu Beliau bersabda kepada 'Ali: 'Kamu dariku dan aku darimu'. Dan Kepada Ja'far: Beliau bersabda: 'Kamu serupa dengan rupa dan akhlaqku' Dan Beliau bersabda pula kepada Zaid: 'Kamu adalah saudara kami dan maula kami'.'