When `Umar got a piece of land in Khaibar, he came to the Prophet (ﷺ) saying, I have got a piece of land, better than which I have never got. So what do you advise me regarding it? The Prophet (ﷺ) said, If you wish you can keep it as an endowment to be used for charitable purposes. So, `Umar gave the land in charity (i.e. as an endowments on the condition that the land would neither be sold nor given as a present, nor bequeathed, (and its yield) would be used for the poor, the kinsmen, the emancipation of slaves, Jihad, and for guests and travelers; and its administrator could eat in a reasonable just manner, and he also could feed his friends without intending to be wealthy by its means.

D'après Nâfi', ibn 'Umar (radiallahanho) dit: «'Umar eut une terre à Khaybar. Il vint alors dire au Prophère  : Je viens d'avoir à Khaybar une terre, et je n'ai jamais eu un bien aussi précieux. Que me recommandestu de faire d'elle? — Si tu veux, répondit le Prophète  , tu peux garder son fonds et faire aumône [de ce qu'elle contient]. «En effet, 'Umar fait aumône de cette terre en posant la condition qu'elle ne serait ni vendue, ni offerte, ni héritée, qu'elle serait pour le pauvre, les proches, l'affranchissement des esclaves, pour la cause d'Allah, pour l'hôte et le voyageur, et que son administrateur pourrait en manger d'une manière modérée ou en donner à manger à un ami sans toutefois considérer la chose comme une propriété personnelle.»

':'Telah bercerita kepada kami Musaddad telah bercerita kepada kami Yazid bin Zurai' telah bercerita kepada kami Ibnu 'Aun dari Nafi' dari Ibnu 'Umar radliallahu 'anhuma berkata; 'Umar mendapatkan harta berupa tanah di Khaibar lalu dia menemui Nabi shallallahu 'alaihi wasallam dan berkata: 'Aku mendapatkan harta dan belum pernah aku mendapatkan harta yang lebih berharga darinya. Bagaimana Tuan memerintahkan aku tentangnya?' Beliau bersabda: 'Jika kamu mau kamu pelihara pohon-pohoinnya lalu kamu shadaqahkan (hasil) nya'. Maka 'Umar menshadaqahkannya dimana tidak dijual pepohonannya tidak juga dihibahkannya dan juga tidak diwariskannya (namun dia menshadaqahkan hartanya itu) untuk para fakir kerabat. untuk membebaskan budak fii sabilillah (di jalan Allah) untuk menjamu tamu dan ibnu sabil. Dan tidak dosa bagi orang yang mengurusnya untuk memakan darinya dengan cara yang ma'ruf (benar) dan untuk memberi makan teman-temannya asal bukan untuk maksud menimbunnya.'