While I was standing in the row on the day (of the battle) of Badr, I looked to my right and my left and saw two young Ansari boys, and I wished I had been stronger than they. One of them called my attention saying, O Uncle! Do you know Abu Jahl? I said, Yes, What do you want from him, O my nephew? He said, I have been informed that he abuses Allah's Messenger (ﷺ). By Him in Whose Hands my life is, if I should see him, then my body will not leave his body till either of us meet his fate. I was astonished at that talk. Then the other boy called my attention saying the same as the other had said. After a while I saw Abu Jahl walking amongst the people. I said (to the boys), Look! This is the man you asked me about. So, both of them attacked him with their swords and struck him to death and returned to Allah'S Apostle to inform him of that. Allah's Messenger (ﷺ) asked, Which of you has killed him? Each of them said, I Have killed him. Allah's Messenger (ﷺ) asked, Have you cleaned your swords? They said, No. He then looked at their swords and said, No doubt, you both have killed him and the spoils of the deceased will be given to Mu`adh bin `Amr bin Al-Jamuh. The two boys were Mu`adh bin 'Afra and Mu`adh bin `Amr bin Al-Jamuh.

De Salih ibn Ibrahim ibn 'AbdurRahmân ibn 'Awf, de son père, de son grandpère qui dit: «Tandis que j'étais dans le rang le jour de la bataille de Badr, je regardai à ma droite et à ma gauche et remarquai que j'étais entre deux jeunes Ansarites. Moi, je souhaitais être entre deux individus plus solides au combat; mais l'un d'eux me fît signe de l'œil et me dit:  oncle! connaistu Abu Jahl? — Oui, répondisje, que lui veuxtu? ô fils de mon frère. — On m'a dit qu'il injuriait le Messager d'Allah; par Celui qui tient mon âme dans sa Main! si je le vois, je ne le quitterai qu'après la mort de celui dont le terme est le plus proche. Ces paroles me laissèrent fort étonné, lorsque l'autre me fît un signe de l'œil et me dit la même chose. Et tout à coup j'aperçus Abu Jahl qui sillonnait la mêlée. Eh bien! voilà votre homme. Et aussitôt, les deux jeunes attaquèrent Abu Jahl avec leurs épées et le frappèrent à mort. Après quoi, ils se rendirent auprès du Prophète et le mirent au courant des faits; et ce dernier de leur dire: Lequel de vous l'a tué? — Moi, répondirent tous deux. — Avezvous essuyé vos épées? — Non, répondirentils. Sur ce, il regarda leurs épées puis dit: Tous deux vous l'avez tué, ses armes reviennent à Mu'âth ibn 'Amrû ibn alJamûh.

Telah bercerita kepada kami Musaddad telah bercerita kepada kami Yusuf bin Al Majisyun dari Shalih bin Ibrahim bin 'Abdur Rahman bin 'Auf dari bapaknya dari kakeknya berkata; "Ketika aku berada di barisan pasukan pada perang Badar, aku melihat ke kanan dan kiriku ternyata nampak ada dua orang anak dari Kaum Anshar yang masih sangat muda dan aku berharap berada di antara tulang rusuk keduanya. Salah seorang darinya mengerdipkan matanya kepadaku seraya berkata; "Wahai paman, apakah paman mengenal Abu Jahal?". Aku jawab; "Ya. Tapi apa kepentinganmu dengannya wahai anak saudaraku?". Dia berkata; "Aku mendapat kabar bahwa dia menghina Rasulullah Shallallahu'alaihiwasallam. Dan demi Dzat yang jiwaku berada di tangan-Nya, seandainya aku melihatnya pasti tidak akan berpisah jasadku dengan jasadnya sampai siapa diantara kami yang menemui ajalnya lebih dahulu ". Aku menjadi kagum dengan keberaniannya. Lalu anak yang satunya lagi mengerdipkan matanya kepadaku lalu berkata kepadaku seperti yang dikatakan saudaranya tadi. Tidak lama kemudian aku melihat Abu Jahal bolak-balik di tengah-tengan pasukan, lalu kukatakan kepada kedua anak tadi; "Itu dia orang yang tadi kalian tanyakan kepadaku?". Maka keduanya bersigap menyerbu dengan menghunus pedang masing-masing lalu keduanya menebas Abu Jahal hingga tewas. Kemudian keduanya mendatangi Rasulullah Shallallahu'alaihiwasallam dan mengabarkannya, maka Beliau bertanya; "Siapa diantara kalian berdua yang membunuhnya?". Maka masing-masing dari keduanya menjawab; "Akulah yang membunuhnya". Beliau bertanya lagi; "Apakah kalian sudah membersihkan pedang kalian?". Keduanya menjawab; "Belum". Maka Beliau melihat pedang keduanya lalu berkata: "Kalau begitu, kalian berdua yang telah membunuhnya dan salabnya (harta benda yang melekat pada tubuh musuh saat dibunuh) untuk Mu'adz bin 'Amru bin Al Jamuh". Kedua anak itu namanya Mu'adz bin 'Afra' dan Mu'adz bin 'Amru bin Al Jamuh". Muhammad berkata, Yusuf mendengar Shalih dan Ibrahim, bapaknya.

We set out in the company of Allah's Messenger (ﷺ) on the day (of the battle) of Hunain. When we faced the enemy, the Muslims retreated and I saw a pagan throwing himself over a Muslim. I turned around and came upon him from behind and hit him on the shoulder with the sword He (i.e. the pagan) came towards me and seized me so violently that I felt as if it were death itself, but death overtook him and he released me. I followed `Umar bin Al Khattab and asked (him), What is wrong with the people (fleeing)? He replied, This is the Will of Allah, After the people returned, the Prophet (ﷺ) sat and said, Anyone who has killed an enemy and has a proof of that, will posses his spoils. I got up and said, Who will be a witness for me? and then sat down. The Prophet (ﷺ) again said, Anyone who has killed an enemy and has proof of that, will possess his spoils. I (again) got up and said, Who will be a witness for me? and sat down. Then the Prophet (ﷺ) said the same for the third time. I again got up, and Allah's Messenger (ﷺ) said, O Abu Qatada! What is your story? Then I narrated the whole story to him. A man (got up and) said, O Allah's Messenger (ﷺ)! He is speaking the truth, and the spoils of the killed man are with me. So please compensate him on my behalf. On that Abu Bakr As-Siddiq said, No, by Allah, he (i.e. Allah's Messenger (ﷺ) ) will not agree to give you the spoils gained by one of Allah's Lions who fights on the behalf of Allah and His Apostle. The Prophet (ﷺ) said, Abu Bakr has spoken the truth. So, Allah's Messenger (ﷺ) gave the spoils to me. I sold that armor (i.e. the spoils) and with its price I bought a garden at Bani Salima, and this was my first property which I gained after my conversion to Islam.

Abu Qatâda () dit: «L'année de Hunayn, nous sortîmes avec le Prophète. Aux accrochages j'aperçus un Associant sur un Musulman; je me dirigeai vers lui et, m'approchant par derrière, lui donnai un coup d'épée sur l'artère de l'épaule. Il me fît face et me pressa si fort que je sentis la mort proche de moi. Mais il me lâcha ensuite et tomba raide mort. Après quoi, je rejoignis 'Omar «Les Musulmans revinrent à la charge... Le Prophète () s'assit et dit: Celui qui a tué un [ennemi] et peut présenter une preuve aura ses armes. A ces mots, je me levai et dit: Qui veut témoigner pour moi? puis je me rassis. Celui qui a tué un [ennemi], répéta le Prophète () pour la deuxième fois, et peut présenter une preuve aura ses armes. Je me levai de nouveau et dit: Qui veut témoigner pour moi? puis je me rassis. Le Messager d'Allah (), et pour la troisième fois, redit la même chose, et moi de me lever. Qu'astu donc? Abu Qatâda, me demandatil. Je lui racontai alors ce qui s'était passé. « Un homme intervint: II dit la vérité, ô Messager d'Allah! et ses armes sont avec moi; fais qu'il soit satisfait et me laisse... — Jamais, par Allah...! Il ne va pas choisir un des lions d'Allah qui combat pour Allah et Son Messager () pour ensuite te donner ses armes [qu'il a arrachées...]. Et le Prophète () de dire: II a raison. (Il donna alors [les armes] à Abu Qatâda). Je vendis ensuite la cuirasse et je pus acheter un verger dans [le territoire] des béni Salama; d'ailleurs ce fut le

Telah bercerita kepada kami 'Abdullah bin Maslaman dari Malik dari Yahya bin Sa'id dari Ibnu Aflah dari Abu Muhammad, maula Abu Qatadah dari Abu Qatadah radliallahu 'anhu berkata; "Kami berangkat bersama Rasulullah Shallallahu'alaihiwasallam pada perang Hunain. Ketika kami sudah berhadapan dengan musuh, posisi Kaum Muslimin terdesak dan aku melihat ada seorang dari Kaum musyrikin berhasil mengatasi (membunuh) seorang dari Kaum Muslimin maka aku berbalik hingga aku berada di belakangnya lalu aku menghantamnya dengan pedang pada urat bahunya. Dia berbalik lalu mendekapku dengan satu dekapan dan saat itulah aku merasakan bau kematian dan akhirnya dia menemui kematiannya. Kemudian datang utusan maka aku menemui 'Umar bin Al Khaththab lalu aku katakan; "Bagaimana keadaan orang-orang?". Dia berkata; "Itu urusan Allah". Kemudian orang-orang kembali lalu Nabi Shallallahu'alaihiwasallam duduk di hadapan manusia seraya bersabda: "Siapa yang telah membunuh musuh dan dia mempunyai bukti yang jelas maka salab (harta/barang yang melekat pada musuh yang terbunuh) menjadi miliknya". Maka aku berdiri dan berkata; "Siapa yang menjadi saksi untukku". Lalu aku duduk kembali. Kemudian Beliau bersabda lagi: "Siapa yang telah membunuh musuh dan dia mempunyai bukti yang jelas maka salab (harta/barang yang melekat pada musuh yang terbunuh) menjadi miliknya". Maka aku berdiri lagi dan berkata; "Siapa yang menjadi saksi untukku". Lalu aku duduk kembali. Kemudian Beliau bersabda lagi untuk yang ketiga kalinya seperti tadi maka aku berdiri. Rasulullah Shallallahu'alaihiwasallam bertanya: "Ada apa denganmu wahai Abu Qatadah?". Maka aku menceritakan kepada Beliau peristiwa yang aku alami". Tiba-tiba ada seorang yang berkata; "Dia benar wahai Rasulullah dan salabnya ada padaku maka itu relakanlah untukku". Abu Bakr ash-Shiddiq radliallahu 'anhu berkata (kepada laki-laki itu); "Tidak, demi Allah. Apa layak seseorang menemui salah satu singa Allah (maksudnya Abu Tolhah) yang dia berperang demi membela Allah dan Rasul-Nya Shallallahu'alaihiwasallam, lantas ia memberi salab-nya kepadamu?". Maka Nabi Shallallahu'alaihiwasallam berkata: "Abu Bakar benar". Maka Beliau memberikan salab itu kepad Abu Qatadah. Lalu aku menjual baju besi (salab) tersebut dan dengan harta itu kemudian aku membeli kebun yang penuh dengan buah-buahannya di kampung Bani Salamah dan itulah harta pertama yang aku kumpulkan di masa Islam".