باب ما جاء في كراهية النوح
| 983 حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ قَالَ : حَدَّثَنَا قُرَّانُ بْنُ تَمَّامٍ ، وَمَرْوَانُ بْنُ مُعَاوِيَةَ ، وَيَزِيدُ بْنُ هَارُونَ ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ عُبَيْدٍ الطَّائِيِّ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ رَبِيعَةَ الأَسَدِيِّ ، قَالَ : مَاتَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ يُقَالُ لَهُ : قَرَظَةُ بْنُ كَعْبٍ ، فَنِيحَ عَلَيْهِ ، فَجَاءَ المُغِيرَةُ بْنُ شُعْبَةَ ، فَصَعِدَ المِنْبَرَ ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ ، وَقَالَ : مَا بَالُ النَّوْحِ فِي الإِسْلَامِ ، أَمَا إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : مَنْ نِيحَ عَلَيْهِ عُذِّبَ بِمَا نِيحَ عَلَيْهِ وَفِي البَاب عَنْ عُمَرَ ، وَعَلِيٍّ ، وَأَبِي مُوسَى ، وَقَيْسِ بْنِ عَاصِمٍ ، وَأَبِي هُرَيْرَةَ ، وَجُنَادَةَ بْنِ مَالِكٍ ، وَأَنَسٍ ، وَأُمِّ عَطِيَّةَ ، وَسَمُرَةَ ، وَأَبِي مَالِكٍ الأَشْعَرِيِّ . : حَدِيثُ المُغِيرَةِ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ |
The Prophet entered upon a young man while he was dying. So he said: How do you feel? He said: By Allah! O Messenger of Allah! Indeed I hope in Allah and I fear from my sins. So the Messenger of Allah said: These two will not be gathered in a worshipper's heart at a time such as this, except that Allah will grant him what he hopes and make him safe from what he fears.
1000- Ali b. Rebia el Esedî'den rivâyete göre, şöyle demiştir: Ensâr'dan Karaza b. Ka'b denilen bir adam öldü ona yüksek sesle ağlandı. Bunun üzerine Muğîre b. Şu'be gelerek minbere çıktı Allah'a hamd ve övgülerden sonra şöyle dedi: "İslâm'da ölüye yüksek sesle ağlamak ta ne oluyor? Ben Rasûlullah (s.a.v.)'den kime yüksek sesle ağlanırsa kendisine yapılan bu feryat ve figandan dolayı o kimse azab olunur." dediğini işittim. (Buhârî, Cenaiz: 45; İbn Mâce, Cenaiz: 24) ® Bu konuda Ömer, Ali, Ebû Musa, Kays b. Âsim, Ebû Hüreyre, Cünade b. Mâlik, Enes, Ümmü Atıyye, Semure ve Ebû Malik el Eş'arî'den de hadis rivâyet edilmiştir. Tirmîzî: Muğıre hadisi garib hasen sahihtir. 10
| 984 حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلَانَ قَالَ : حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ قَالَ : أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ ، وَالمَسْعُودِيُّ ، عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مَرْثَدٍ ، عَنْ أَبِي الرَّبِيعِ ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَرْبَعٌ فِي أُمَّتِي مِنْ أَمْرِ الجَاهِلِيَّةِ لَنْ يَدَعَهُنَّ النَّاسُ : النِّيَاحَةُ ، وَالطَّعْنُ فِي الأَحْسَابِ ، وَالعَدْوَى أَجْرَبَ بَعِيرٌ فَأَجْرَبَ مِائَةَ بَعِيرٍ مَنْ أَجْرَبَ البَعِيرَ الأَوَّلَ ، وَالأَنْوَاءُ مُطِرْنَا بِنَوْءٍ كَذَا وَكَذَا : هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ |
The Prophet said: Beware of An-Na'i, for indeed announcing one's death is from the deeds of Jahliyyah.
--10