Sa`d bin 'Ubada became sick and the Prophet (ﷺ) along with `Abdur Rahman bin `Auf, Sa`d bin Abi Waqqas and `Abdullah bin Mas`ud visited him to inquire about his health. When he came to him, he found him surrounded by his household and he asked, Has he died? They said, No, O Allah's Apostle. The Prophet (ﷺ) wept and when the people saw the weeping of Allah's Messenger (ﷺ) (p.b.u.h) they all wept. He said, Will you listen? Allah does not punish for shedding tears, nor for the grief of the heart but he punishes or bestows His Mercy because of this. He pointed to his tongue and added, The deceased is punished for the wailing of his relatives over him. `Umar used to beat with a stick and throw stones and put dust over the faces (of those who used to wail over the dead).

'AbdulLâh ben 'Umar () dit: «Sa'd ben 'Ubâda étant souffrant d'une maladie, le Prophète () lui rendit visite accompagné de 'AbdarRahmân ben 'Awf, de Sa'd ben Abu Waqqâs et de 'AbdarRahmân ben Mas'ûd (). En entrant, il le vit entouré de ses proches. Alors, il demanda s'il venait de trépasser: Non, ô Messager d'Allah , réponditon. «Après quoi, le Prophète () fondit en larmes. En le voyant ainsi, ceux qui étaient présents fondirent aussi en larmes. Ensuite, il reprit: Vous entendez bien? Allah ne châtie guère à cause des larmes que versent les yeux ni à cause de la peine éprouvée par le cœur. Il châtie à cause de cela — il désigna sa langue — ou accorde sa pitié. Quant au mort, il éprouve des supplices dûs aux pleurs répandus sur lui par ses proches. »

':'Telah menceritakan kepada kami Ashbagh dari Ibnu Wahb berkata telah mengabarkan kepada saya 'Amru dari Sa'id bin Al Harits Al Anshariy dari 'Abdullah bin Umar radliallahu 'anhuma berkata; Ketika Saad bin Ubadah sedang sakit Nabi Shallallahu'alaihiwasallam menjenguknya bersama 'Abdurrahman bin 'Auf Saad bin Abu Waqqash dan 'Abdullah bin Mas'ud radliallahu 'anhum. Ketika Beliau menemuinya Beliau mendapatinya sedang dikerumuni keluarganya Beliau bertanya: 'Apakah ia sudah meninggal?'. Mereka menjawab: 'Belum wahai Rasulullah'. Lalu Nabi Shallallahu'alaihiwasallam menangis. Ketika orang-orang melihat Nabi Shallallahu'alaihiwasallam menangis mereka pun turut menangis maka Beliau bersabda: 'Tidakkah kalian mendengar bahwa Allah tidak mengadzab dengan tangisan air mata tidak dengan hati yang bersedih namun Dia mengadzab dengan ini ' lalu Beliau menunjuk lidahnya atau dirahmati (karena lisan itu) dan sesungguhnya mayat itu diadzab disebabkan tangisan keluarganya kepadanya' Sambil 'Umar radliallahu 'anhu memukul tanah dengan tongkat melempar batu dan menumpahkan tanah.'