The Prophet (ﷺ) , while in a tent (on the day of the battle of Badr) said, O Allah! I ask you the fulfillment of Your Covenant and Promise. O Allah! If You wish (to destroy the believers) You will never be worshipped after today. Abu Bakr caught him by the hand and said, This is sufficient, O Allah's Apostle! You have asked Allah pressingly. The Prophet (ﷺ) was clad in his armor at that time. He went out, saying to me: There multitude will be put to flight and they will show their backs. Nay, but the Hour is their appointed time (for their full recompense) and that Hour will be more grievous and more bitter (than their worldly failure). (54.45-46) Khalid said that was on the day of the battle of Badr.

Ibn 'Abbâs () rapporte: «Le Prophète (), alors qu'il était sous une tente, répétait: Allah! je conjure en toi Ton engagement et Ta promesse! Allah, si tu veux ne plus être adoré après ce jour... — Cela te suffit, Ô Messager d'Allah, lui dit alors Abu Bakr en lui tenant la main, tu as beaucoup insisté auprès de ton Seigneur. Le Prophète qui portait une cuirasse sortit en disant: La troupe va être vaincue et ils vont retourner sur leurs talons, mais l'Heure sera leur rendezvous, et l'Heure sera plus terrible et plus amère. » Par ailleurs, Wuhayb dit: Khâlid nous a rapporté: «C'était le jour de Badr.»

':'Telah bercerita kepada kami Muhammad bin Al Mutsannaa telah bercerita kepada kami 'Abdul Wahhab telah bercerita kepada kami Khalid dari 'Ikrimah dari Ibnu 'Abbas radliallahu 'anhuma berkata; Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bersabda ketika berada di Qubbah: 'Ya Allah sungguh aku benar-benar memohon kepada-Mu akan perjanjian dan janji-Mu. Ya Allah jika Engkau menghendaki (kehancuran pasukan Islam ini) maka Engkau tidak akan disembah lagi setelah hari ini'. Maka Abu Bakar memegangi tangan Beliau dan berkata: 'Cukup wahai Rasulullah. Sungguh Tuan telah bersungguh-sungguh meminta dengan terus mendesak kepada Robb Tuan'. Saat itu Beliau mengenakan baju besi lalu tampil sambil bersabda: 'Kesatuan musuh itu pasti akan diceari beraikan dan mereka akan lari tunggang langgang. Akan tetapi sebenarnya hari qiyamat itulah hari yang dijanjikan kepada mereka (siksaan) dan hari qiyamat itu lebih dahsyat dan lebih pahit'. (QS al-Qomar ayat 45 - 46). Dan berkata Wuhaib telah bercerita kepada kami Khalid: 'Kejadian diatas saat perang Badar'.'

Allah's Messenger (ﷺ) died while his (iron) armor was mortgaged to a Jew for thirty Sas of barley.

'A'icha () dit: «Le Messager d'Allah () mourut alors que sa cuirasse était en gage chez un Juif pour trente sa' d'orge.» Ya'lâ dit: Al'A'mach nous a rapporté: «C'était une cotte de mailles de fer.» Mu'allâ dit: 'AbdalWâhid nous a rapporté directement d'al'A'mach: «II avait mis en gage, chez [le Juif], une cuirasse en fer.»

':'Telah bercerita kepada kami Muhammad bin Katsir telah mengabarkan kepada kami Sufyan dari Al A'masy dari Ibrahim dari Al Aswad dari 'Aisyah radliallahu 'anha berkata; Ketika Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam wafat baju perang Beliau masih tergadai kepada seorang Yahudi seharga tiga puluh sho' gandum'. Dan berkata Ya'laa telah bercerita kepada kami Al A'masy: 'Baju perang yang terbuat dari besi'. Dan berkata Mu'allaa telah bercerita kepada kami 'Abdul Wahid telah bercerita kepada kami Al A'masy dan berkata: 'Beliau shallallahu 'alaihi wasallam menggadaikan baju perangnya yang terbuat dari besi'.'

The Prophet (ﷺ) said, The example of a miser and the one who gives in charity, is like the example of two men wearing iron cloaks so tightly that their arms are raised forcibly towards their collar-bones. So, whenever a charitable person wants to give in charity, his cloak spreads over his body so much so that it wipes out his traces, but whenever the miser wants to give in charity, the rings (of the iron cloak) come closer to each other and press over his body, and his hands gets connected to his collarbones. Abu Huraira heard the Prophet (ﷺ) saying. The miser then tries to widen it but in vain.

Abu Hurayra (), le Prophète () dit: «L'avare et celui qui fait l'aumône peuvent être comparés à deux hommes qui portent deux tuniques de fer et dont les bras sont serrés jusqu'aux clavicules. Chaque fois que le charitable s'apprête à faire l'aumône, sa tunique s'élargit si bien que les pans effacent les traces de ses pas. Et toutes les fois que l'avare retient une aumône, chaque anneau se serre à son pair, si bien que la tunique se contracte sur lui, obligeant ainsi ses bras à se coller aux clavicules.» Et il avait entendu le Prophète () dire: «... Alors, il fournit des efforts pour l'élargir, mais celleci ne s'élargit pas.»

':'Telah bercerita kepada kami Musa bin Isma'il telah bercerita kepada kami Wuhaib telah bercerita kepada kami Ibnu Thowus dari bapaknya dari Abu Hurairah radliallahu 'anhu dari Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: 'Perumpamaan bakhil (orang yang pelit bershadaqah) dengan mutashoddiq (orang yang suka bershadaqah) seperti dua orang yang masing-masing mengenakan baju jubah terbuat dari besi yang terpotong bagian lengannya hingga tulang selangka keduanya. Setiap kali mutashoddiq hendak bershadaqah maka bajunya akan melonggar dan akhirnya menutupi sampai kepada ujung kakinya. Dan setiap orang yang bakhil hendak bershadaqah maka baju besinya akan menyempit sehingga menempel ketat pada pemakainya dan ketika dia mencoba untuk melonggarkannya maka tangannya menjadi terangkat sampai ke tulang selangkanya'. Maka dia mendengar Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: 'Maka dia berusaha untuk melonggarkannya namun tidak bisa'.'