That they were with the Prophet (ﷺ) on a journey. They travelled the whole night, and when dawn approached, they took a rest and sleep overwhelmed them till the sun rose high in the sky. The first to get up was Abu Bakr. Allah's Messenger (ﷺ)s used not to be awakened from his sleep, but he would wake up by himself. `Umar woke up and then Abu Bakr sat by the side of the Prophet's head and started saying: Allahu-Akbar raising his voice till the Prophet (ﷺ) woke up, (and after traveling for a while) he dismounted and led us in the morning prayer. A man amongst the people failed to join us in the prayer. When the Prophet (ﷺ) had finished the prayer, he asked (the man), O so-and-so! What prevented you from offering the prayer with us? He replied, I am Junub, Alllah's Apostle ordered him to perform Tayammam with clean earth. The man then offered the prayer. Allah's Messenger (ﷺ) ordered me and a few others to go ahead of him. We had become very thirsty. While we were on our way (looking for water), we came across a lady (riding an animal), hanging her legs between two water-skins. We asked her, Where can we get water? She replied, Oh ! There is no water. We asked, how far is your house from the water? She replied, A distance of a day and a night travel. We said, Come on to Allah's Messenger (ﷺ), She asked, What is Allah's Messenger (ﷺ) ? So we brought her to Allah's Messenger (ﷺ) against her will, and she told him what she had told us before and added that she was the mother of orphans. So the Prophet (ﷺ) ordered that her two water-skins be brought and he rubbed the mouths of the water-skins. As we were thirsty, we drank till we quenched our thirst and we were forty men. We also filled all our waterskins and other utensils with water, but we did not water the camels. The waterskin was so full that it was almost about to burst. The Prophet (ﷺ) then said, Bring what (foodstuff) you have. So some dates and pieces of bread were collected for the lady, and when she went to her people, she said, I have met either the greatest magician or a prophet as the people claim. So Allah guided the people of that village through that lady. She embraced Islam and they all embraced Islam.

'Imrân ibn Husayn rapporte qu'ils étaient dans un déplacement avec le Prophète () et qu'ils marchèrent de nuit et ne campèrent qu'à la pointe du jour. Ils succombèrent alors au sommeil et ne purent se réveiller qu'au lever du soleil. Le premier qui se réveilla fut Abu Bakr. Quant au Messager d'Allah (), on attendait qu'il se réveillât tout seul. Omar se réveilla [aussi]... Abu Bakr s'assit juste à côté de la tête du Prophète () et se mit à prononcer le tekbîr à voix haute jusqu'au réveil de celuici... Il fit alors une halte puis nous présida dans la prière du matin. «Mais l'un des hommes continue 'Imran, préféra rester à l'écart et ne pria pas avec nous. Ayant terminé la prière, le Prophète () lui demanda: Hé! Un tel! Quelle est la chose qui t'empêche de prier avec nous? Je suis en état d'impureté majeure, répondit l'homme.'' Sur ce, Ie Prophète () lui commanda de faire des ablutions à sec en utilisant un sol sain... C'est ce que fit l'homme qui pria ensuite. D'autre part, le Messager d'Allah () me fit monter ensuite devant lui sur une monture... Une grande soif s'empara de nous; et tandis que nous étions en train de poursuivre notre marche nous aperçûmes une femme dont les jambes étaient étendues sur deux outres. Nous lui dîmes: Où [peuton trouver] l'eau? Il n'y a pas d'eau [dans les parages], réponditelle. Quelle distance sépare les tiens et la source d'eau? Une journée plus une nuit [de marche]. Viens avec nous chez le Messager d'Allah! C'est quoi Messager d'Allah? se demandat'elle. [Bien sûr], nous ne la laissâmes pas partir sans qu'elle ait vu le Prophète () à qui elle dit d'ailleurs la même chose en lui ajoutant qu'elle était veuve et mère de plusieurs enfants... Le Prophète () donna l'ordre d'approcher les deux outres sur les bouches desquelles il passa ensuite la main. Nous pûmes alors, assoiffés que nous étions, boire jusqu'à satiété; nous étions quarante hommes. De plus, nous remplîmes à crever toutes les outres et les vases qui étaient avec nous. Cependant, nous n'abreuvâmes pas les chameaux. Ensuite le Prophète () nous dit: Apportez ce que vous avez! Et tout de suite nous pûmes réunir pour la femme du pain et des dattes. En arrivant chez les siens, elle leur dit: Je viens de rencontrer le plus sorcier des hommes; si ce n'est pas le cas il est alors, comme on prétend, un prophète. Ainsi, et grâce à cette femme, Allah guida à la bonne voie les habitants des maisons réunies dans cet endroit: elle embrassa l'Islam et eux aussI.»

':'Telah bercerita kepada kami Abu Al Walid telah bercerita kepada kami Salm bin Zarir aku mendengar Abu Raja' berkata telah bercerita kepada kami 'Imran bin Hushain bahwa mereka pernah bersama Nabi shallallahu 'alaihi wasallam dalam suatu perjalanan. Mereka terus berjalan sepanjang malam itu hingga ketika menjelang Shubuh mereka beristirahat di suatu tempat lalu mereka mengantuk hingga tertidur sampai matahari meninggi. Orang yang pertama kali bangun adalah Abu Bakr dia tidak membangunkan Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam sampai beliau terbangun sendiri. Kemudian 'Umar terbangun Abu Bakr duduk dekat kepala beliau shallallahu 'alaihi wasallam lalu bertakbir dengan mengeraskan suaranya hingga Nabi shallallahu 'alaihi wasallam terbangun. Kemudian beliau keluar (dari tenda) lalu menunaikan shalat Shubuh bersama kami. Sementara itu ada seorang laki-laki dari suatu kaum yang memisahkan diri (mengisolir diri) tidak ikut shalat bersama kami. Setelah selesai beliau bertanya; 'Wahai fulan apa yang menghalangimu untuk shalat bersama kami?. Orang itu menjawab; 'Aku mengalami junub'. Beliau memerintahkan orang itu untuk bertayamum dengan debu orang itu pun melaksanakan shalat. Kemudian Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam menyertakan aku dalam berkendaraan bersama beliau untuk meneruskan perjalanan hingga kami merasakan haus yang sangat. Ketika kami sedang berjalan itu ada seorang wanita yang (menunggang untanya) dengan kedua kakinya yang terjuntai bebas diantara kantung besar berisi air yang sering diistilahkan mizadah. Kami bertanya kepadanya; 'Dimana ada air?'. Wanita itu menjawab; 'Tidak ada air'. Kami bertanya lagi; 'Berapa jarak antara keluargamu (rumahmu) dan air'. Wanita itu menjawab; 'Sehari semalam'. Maka kami berkata; 'Ayo kita temui Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam'. Wanita itu bertanya; 'Siapa itu Rasulullah?'. (Kami berangkat bersama wanita itu tapi) kami tidak menceritakan kepadanya perihal Rasulullah kepadanya hingga kami menghadap Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bersama wanita itu. Lalu wanita itu bercerita kepada beliau sebagaimana dia bercerita kepada kami hanya saja dia menambahkan bahwa dia adalah seorang ibu dengan anak-anaknya yang yatim. Maka beliau shallallahu 'alaihi wasallam meminta kantong air milik wanita itu lalu beliau mengusap tali penutup kantong air tersebut. Akhirnya kami yang berjumlah empat puluh orang laki-laki dalam keadaan kehausan dapat minum air hingga puas dan setiap orang dari kami memenuhi kantong air dan tempat minum lainnya milik masing-masing. Kecuali satu hal yaitu kami belum memberi minum seekor unta yang memang senantiasa masih ada air yang tersisa padanya. Kemudian beliau berkata: 'Bawalah kemari apa yang ada pada kalian'. Maka dikumpulkanlah untuk wanita itu daging dan kurma-kurma hingga dia menjumpai keluarganya lalu berkata; 'Aku telah berjumpa dengan orang yang paling menakjubkan (sihirnya) atau dia seorang nabi sebagaimana mereka mengakuinya'. Lalu Alah Ta'ala memberi hidayah kepada kaum tersebut melalui perantaraan wanita itu wanita itu masuk Islam begitu juga kaumnya di kampung itu'.'

A bowl of water was brought to the Prophet (ﷺ) while he was at Az-Zawra. He placed his hand in it and the water started flowing among his fingers. All the people performed ablution (with that water). Qatada asked Anas, How many people were you? Anas replied, Three hundred or nearly three hundred.

D'après Qatâda, 'Anas () dit: «On apporta au Prophète () un vase d'eau alors qu'il se trouvait à Zawrâ'. Il mit la main dans ce vase et l'eau commença à jaillir entre ses doigts, et les présents firent leurs ablutions mineures.» Qatâda: Je dis alors à 'Anas: Combien étiezvous? Trois cents... ou environ trois cents, réponditil.

Telah bercerita kepadaku Muhammad bin Basysyar telah bercerita kepada kami Ibnu Abu 'Adiy dari Sa'id dari Qatadah dari Anas radliallahu 'anhu berkata; "Kepada Nabi shallallahu 'alaihi wasallam disodorkan sebuah bejana air saat itu beliau sedang berada di Zaura' (dekat pasar di Madinah) lalu beliau meletakkan tangan beliau di atas bejana tersebut maka memancarlah air dari sela-sela jari beliau lalu orang-orang berwudlu'". Qatadah berkata; "Aku bertanya kepada Anas: "Saat itu berapa orang jumlah kalian?". Anas menjawab; "Tiga ratus orang atau kurang lebih tiga ratus orang".

I saw Allah's Messenger (ﷺ) at the 'time when the `Asr prayer was due. Then the people were searching for water for ablution but they could not find any. Then some water was brought to Allah's Messenger (ﷺ) and he placed his hand in the pot and ordered the people to perform the ablution with the water. I saw water flowing from underneath his fingers and the people started performing the ablution till all of them did it.

'Anas ibn Mâlik () dit: «Je vis le Messager d'Allah () au moment du début de l'heure de la prière du asr. On chercha de l'eau pour les ablutions mineures mais vainement. Alors, on apporta au Messager d'Allah () un vase pour les ablutions. Il posa la main dans ce vase et donna l'ordre aux présents de venir faire les ablutions mineures. Je vis l'eau qui jaillissait sous ses mains. En effet, les fidèles firent leurs ablutions mineures jusqu'au dernier d'entre eux.»

':'Telah bercerita kepada kami Abdullah bin Maslamah dari Malik dari Ishaq bin Abdullah bin Abu Thalhah dari Anas bin Malik radliallahu 'anhu bahwa dia berkata; 'Aku pernah melihat Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam saat waktu shalat 'Ashar hampir masuk. Orang-orang mencari air wudlu' namun mereka tidak mendapatkannya. Langsung saja Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam diberi bejana air untuk wudlu' lalu Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam meletakkan tangan beliau di atas bejana tersebut kemudian beliau perintahkan orang-orang agar berwudlu' dari air tersebut. Maka kulihat air mengalir dari balik sela-sela jari beliau dan orang-orang pun berwudlu' hingga orang yang paling akhir dari mereka'.'

The Prophet (ﷺ) went out on one of his journeys with some of his companions. They went on walking till the time of the prayer became due. They could not find water to perform the ablution. One of them went away and brought a little amount of water in a pot. The Prophet (ﷺ) took it and performed the ablution, and then stretched his four fingers on to the pot and said (to the people), Get up to perform the ablution. They started performing the ablution till all of them did it, and they were seventy or so persons.

D'après 'Anas ibn Mâlik (), dans l'un de ses déplacements, le Prophète () était accompagné de quelquesuns de ses Compagnons... Pendant qu'ils étaient en marche, arriva l'heure de la prière; mais on ne trouva pas d'eau pour faire les ablutions mineures, d'où l'un d'entre eux partit à la recherche d'eau et put revenir avec un bol ne contenant que peu d'eau... Le Prophète () le prit, fit des ablutions mineures et tendit quatre de ses doigts sur ce bol puis dit: Levezvous et faites vos ablutions! En effet, les présents, qui étaient soixantedix ou presque, firent leurs ablutions comme ils le désiraient.

':'Telah bercerita kepada kami Abdurrahman bin Mubarak telah bercerita kepada kami Hazm berkata; Aku mendengar Al Hasan berkata telah bercerita kepada kami Anas bin Malik radliallahu 'anhu berkata; Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bepergian diantara kepergiannya beliau saat itu turut bersama beliau beberapa orang sahabat. Mereka berangkat dan melakukan perjalanan

Anas bin Malik said, Once the time of the prayer became due and the people whose houses were close to the Mosque went to their houses to perform ablution, while the others remained (sitting there). A stone pot containing water was brought to the Prophet, who wanted to put his hand in it, but It was too small for him to spread his hand in it, and so he had to bring his fingers together before putting his hand in the pot. Then all the people performed the ablution (with that water). I asked Anas, How many persons were they. He replied, There were eighty men.

D'après Humayd, 'Anas () dit: «A l'arrivée de l'heure de la prière, ceux qui habitaient tout près de la mosquée allèrent faire leurs ablutions mineures mais les autres restèrent [sans ablutions]. On apporta alors au Prophète () un vase en pierre contenant de l'eau. Il introduisit la main sans toutefois pouvoir l'étendre, le vase se révéla trop étroit. Alors il serra quatre de ses doigts et les mit dans le vase. Tous ceux qui étaient présents, sans exception, purent enfin faire leurs ablutions mineures.» Humayd: «Je demandai alors à 'Anas: Combien étaientils? Quatrevingts hommes, réponditil. »

':'Telah bercerita kepada kami Abdullah binMunir dia mendengar Yazid telah mengabarkan kepada kami Humaid dari Anas radliallahu 'anhu berkata; 'Waktu shalat tiba lalu orang yang rumahnya dekat dengan masjid pergi untuk berwudlu' dan tinggal beberapa orang (yang belum berwudlu') lalu kepada Nabi shallallahu 'alaihi wasallam disodorkan bejana (yang biasa digunakan untuk mencuci) yang berisi air lalu beliau letakkan telapak tangan beliau pada bejana tersebut namun bejana itu terlalu kecil sehingga beliau tidak dapat memasukkan tangan beliau ke dalamnya namun akhirnya beliau rapatkan jari beliau dan beliau masukkan ke dalam bejana tersebut. Orang-orang pun dapat berwudlu semuanya'. Aku (Humaid) bertanya; 'Berapa jumlah mereka saat itu? '. Dia (Anas) menjawab; 'Delapan puluh orang'.'

Jabir bin `Abdullah said, The people became very thirsty on the day of Al-Hudaibiya (Treaty). A small pot containing some water was in front of the Prophet (ﷺ) and when he had finished the ablution, the people rushed towards him. He asked, 'What is wrong with you?' They replied, 'We have no water either for performing ablution or for drinking except what is present in front of you.' So he placed his hand in that pot and the water started flowing among his fingers like springs. We all drank and performed ablution (from it). I asked Jabir, How many were you? he replied, Even if we had been one-hundred-thousand, it would have been sufficient for us, but we were fifteen-hundred.

D'après Sâlim ibn Abu alJu'd, Jâbir ibn 'Abd Allâh () dit: «Le jour d'alHudaybiya, les fidèles furent saisis par une [grande] soif. Le Prophète (), qui avait alors devant lui un vase, fit ses ablutions mineures. Et les fidèles de se précipiter vers lui. Qu'avezvous? leur demandatil A part l'eau qui est devant toi, lui direntils, nous n'avons aucune autre pour faire nos ablutions mineures et pour boire. A ces mots, le Prophète () posa la main dans le vase et aussitôt l'eau se mit à surgir entre ses doigts comme s'ils étaient des sources... Nous pûmes alors faire nos ablutions et boire.» Sâlim: Je dis à 'Anas: Combien étiezvous? Même si notre nombre remontait à cent mille, réponditil, cette eau nous aurait suffit; cependant, nous étions quinze cents. »

':'Telah bercerita kepada kami Musa bin Isma'il telah bercerita kepada kami 'Abdul 'Aziz bin Muslim telah bercerita kepada kami Hushain dari Salim bin Abu Al Ja'di dari Jabir bin Abdullah radliallahu 'anhu berkata; 'Pada saat peristiwa Hudaibiyah orang-orang merasa kehausan sementara Nabi shallallahu 'alaihi wasallam di hadapan beliau ada sebuah bejana air terbuat dari kulit lalu beliau wudlu'. Maka orang-orang datang mengerumuni beliau untuk mengambil air. Beliau bertanya: 'Ada apa dengan kalian?'. Mereka menjawab; 'Kami tidak memiliki air untuk berwudlu' dan minum kecuali air yang ada pada baginda'. Maka beliau letakkan tangan beliau di atas bejana kulit tersebut air pun memancar dari sela-sela jari beliau bagaikan mata air. Maka kami dapat minum dan berwudlu'. Aku (Salim) bertanya; 'Berapa orang jumlah kalian saat itu?'. Dia (Jabir) menjawab; 'Seandainya jumlah kami saat itu seratus ribu pasti air itu mencukupi kami. Saat itu jumlah kami seribu lima ratus orang'.'

We were one-thousand-and-four-hundred persons on the day of Al-Hudaibiya (Treaty), and (at) Al- Hudaibiya (there) was a well. We drew out its water not leaving even a single drop. The Prophet (ﷺ) sat at the edge of the well and asked for some water with which he rinsed his mouth and then he threw it out into the well. We stayed for a short while and then drew water from the well and quenched our thirst, and even our riding animals drank water to their satisfaction.

AlBarâ' () dit: «Le jour d'alHudaybiya, notre nombre remontait à quatorze cents... AlHudaybiya était un puits dont nous épuisâmes l'eau au point où nous ne laissâmes aucune goutte. Alors le Prophète () vint s'asseoir au bord du puits et demanda de lui apporter de l'eau... Il se rinça la bouche et rejeta l'eau dans le puits. Quant à nous, nous ne nous éloignâmes pas beaucoup... Enfin, nous pûmes boire et abreuver nos montures jusqu'à satiété.»

':'Telah bercerita kepada kami Malik bin Isma'il telah bercerita kepada kami Isra'il dari Abu Ishaq dari Al Bara' radliallahu 'anhu berkata; 'Pada peristiwa Hudaibiyah jumlah kami seribu empat ratus orang sedangkan di Hudaibiah ada sebuah sumur kami pun mengambil airnya hingga tak bersisa setetespun'. Kemudian Nabi shallallahu 'alaihi wasallam duduk di tepi sumur dan berdo'a meminta air. Beliau berkumur-kumur lalu memuntahkannya ke dalam sumur. Setelah kami terdiam sejenak akhirnya kami dapat minum hingga puas dan begitu juga hewan-hewan tunggangan kami minum sepuasnya'.'

Abu Talha said to Um Sulaim, I have noticed feebleness in the voice of Allah's Messenger (ﷺ) which I think, is caused by hunger. Have you got any food? She said, Yes. She brought out some loaves of barley and took out a veil belonging to her, and wrapped the bread in part of it and put it under my arm and wrapped part of the veil round me and sent me to Allah's Messenger (ﷺ). I went carrying it and found Allah's Messenger (ﷺ) in the Mosque sitting with some people. When I stood there, Allah's Messenger (ﷺ) asked, Has Abu Talha sent you? I said, Yes. He asked, With some food? I said, Yes Allah's Apostle then said to the men around him, Get up! He set out (accompanied by them) and I went ahead of them till I reached Abu Talha and told him (of the Prophet's visit). Abu Talha said, O Um Sulaim! Allah's Messenger (ﷺ) is coming with the people and we have no food to feed them. She said, Allah and His Apostle know better. So Abu Talha went out to receive Allah's Messenger (ﷺ). Allah's Apostle came along with Abu Talha. Allah's Messenger (ﷺ) said, O Um Sulaim! Bring whatever you have. She brought the bread which Allah's Messenger (ﷺ) ordered to be broken into pieces. Um Sulaim poured on them some butter from an oilskin. Then Allah's Messenger (ﷺ) recited what Allah wished him to recite, and then said, Let ten persons come (to share the meal). Ten persons were admitted, ate their fill and went out. Then he again said, Let another ten do the same. They were admitted, ate their fill and went out. Then he again said, ''Let another ten persons (do the same.) They were admitted, ate their fill and went out. Then he said, Let another ten persons come. In short, all of them ate their fill, and they were seventy or eighty men.

'Anas ibn Mâlik () dit: «Abu Talha dit à Oum Sulaym: Je viens d'entendre le Messager d'Allah () parler d'une voix affaiblie, je crois qu'il a faim. Astu quelque chose [à manger]? Oui , réponditelle et alla apporter des galettes d'orge qu'elle enveloppa avec un voile qui lui appartenait; puis, avec ce qui restait du voile, elle attacha le tout après me l'avoir mis sous les bras et m'envoya vers le Messager d'Allah () que je trouvai à la mosquée avec quelques gens. Comme je restai debout, Ie Messager d'Allah () me demanda: Est ce Abu Talha, qui t'envoie? Oui, lui répondisje. Et avec de la nourriture? Oui. Sur ce, il s'adressa à ceux qui étaient avec lui et leur dit: Partons...! Aussitôt, ils se mirent en route; quant à moi, je les précédai chez Abu Talha pour le mettre au courant [de leur arrivée). Ô Oum Sulaym! s'écriatil, le Messager d'Allah () compte venir avec des gens et nous n'avons rien à leur donner à manger! Allah et Son Messager, répondit Oum Sulaym, savent plus que quiconque [ce qui arriverai. Sur ce, Abu Talha alla à la rencontre du Messager d'Allah () puis, peu de temps après, arriva avec lui. «Le Messager d'Allah () dit: Ô Oum Sulaym! Apportenous ce que tu as comme nourriture! Elle s'exécuta et apporta le même pain.., Alors, le Messager d'Allah (() donna l'ordre de le mettre en morceaux, Quant à Oum Sulaym, elle pressa une outre [de beurre et assaisonna le pain, Enfin, le Messager d'Allah () prononça sur le mets ce que Allah voulut qu'il prononçât puis dit à Abu Talha: Donne la permission d'entrer à dix personnes! En effet, Abu Talha donna cette permission; et les dix personnes purent, avant de sortir, manger jusqu'à satiété. Donne la permission à dix autres ajouta le Prophète, La permission accordée, les dix nouveaux invités purent manger à satiété puis sortirent. Laisse dix autres entrer! continua le Prophète (), Abu Talha les, invita à entrer el ils purent manger aussi à satiété puis sortirent Laisse dix autres entrer! continua le Prophète (), Abu Talha les, invita à entrer el ils purent manger aussi à satiété puis sortirent Laisse dix autres entrer! continua le Prophète (), Ahu Talha les, invita à entrer el ils purent manger aussi à satiété puis sortirent. Laisse dix autres entrer continua le Prophète (), Ahu Talha les, invita à entrer el ils purent manger aussi à satiété puis sortirent. Donne la permission à dix autres commanda de nouveaux le Prophète () Abu Talha leur accorda la permission….Donc en tout soixante dix ou quatre vingt hommes mangèrent à satiété.

':'Telah bercerita kepada kami Abdullah bin Yusuf telah mengabarkan kepada kami Malik dari Ishaq bin Abdullah bin Abu Thalhah bahwa dia mendengar Anas bin Malik berkata; 'Abu Thalhah berkata kepada Ummu Sulaim; 'Aku mendengar suara Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam sangat lemah yang aku mengerti bahwa itu tanda bahwa beliau sedang lapar. Apakah kamu memiliki sesuatu?'. Ummu Sulaim berkata; 'Ya ada'. Maka Ummu Sulaim keluarkan beberapa potong roti dari gandum dan ia keluarkan selembar kerudungnya yang sebagian sisinya digunakannya untuk membungkus roti kemudian dia letakkan di bawah tanganku dan dilingkarkannya bagian tepi yang lain dari kerudungnya kepadaku lalu dia mengutusku menemui Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam'. (Anas bin Malik) berkata; 'Maka kuawa pergi roti tersebut dan kudapati Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam sedang berada di masjid bersama beberapa orang. Aku berdiri di hadapan mereka dan Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bertanya kepadaku: 'Apakah kamu diutus oleh Abu Thalhah?'. Aku jawab; 'Ya'. Beliau bertanya lagi: 'Maksudnya membawa makanan?'. Aku jawab lagi; 'Ya'. Maka Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: 'Siapa yang mau bersamanya berdirilah'. Beliau berangkat dan aku juga berangkat bersama mereka hingga kami mendatangi Abu Thalhah lalu aku mengabari Abu Thalhah. Abu Thalhah berkata; 'Wahai Ummu Sulaim Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam telah datang dengan rombongan sedangkan kita tidak memiliki apa-apa untuk dapat memberi makan mereka'. Ummu Sulaim berkata; 'Allah dan Rasul-Nya yang lebih tahu'. Maka Abu Thalhah beranjak menemui Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam dan Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam menyambutnya lalu Abu Thalhah masuk bersama beliau maka Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: 'Bawalah kemari apa yang ada padamu wahai Ummu Sulaim'. Maka Ummu Sulaim membawa roti lalu Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam memerintahkan agar menghancurkan roti tersebut. Ummu Sulaim pun meremas-remas roti tesebut sehingga menjadi potongan-potongan kecil dan membuatnya menjadi lauk makanan. Kemudian Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam mengucapkan kalimat sebagaimana Allah menghendakinya untuk diucapkan lalu bersabda: 'Berilah ijin masuk untuk sepuluh orang'. Maka mereka diijinkan masuk lalu makan hingga kenyang lalu keluar. Kemudian beliau bersabda lagi: 'Berilah izin masuk untuk sepuluh orang'. Maka mereka diijinkan masuk lalu mereka santap hingga kenyang dan keluar. Kemudian beliau bersabda lagi: 'Berilah ijin masuk untuk sepuluh orang'. Maka rombongan itu makan semuanya hingga kenyang. Saat itu jumlah rombongan sebanyak tujuh puluh atau delapan puluh orang'.'

We used to consider miracles as Allah's Blessings, but you people consider them to be a warning. Once we were with Allah's Messenger (ﷺ) on a journey, and we ran short of water. He said, Bring the water remaining with you. The people brought a utensil containing a little water. He placed his hand in it and said, Come to the blessed water, and the Blessing is from Allah. I saw the water flowing from among the fingers of Allah's Messenger (ﷺ) , and no doubt, we heard the meal glorifying Allah, when it was being eaten (by him).

':'Telah bercerita kepadaku Muhammad bin Al Mutsannaa telah bercerita kepada kami Abu Ahmad Az Zubairiy telah bercerita kepada kami Isra'il dari Manshur dari Ibrahim dari 'Alqamah dari Abdullah berkata; 'Kami dahulu menganggap tanda-tanda luar biasa (seperti Mu'jizat) sebagai barakah sedangkan kalian menganggapnya sebagai sesuatu yang menakutkan. Kami pernah bersama Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam dalam suatu perjalanan kemudian persediaan air menipis maka beliau bersabda: 'Carilah sedikit air'. Maka mereka datang dengan membawa sebuah bejana berisi air yang sedikit lalu beliau memasukkan tangan beliau ke dalam bejana itu kemudian bersabda: 'Kemarilah bersuci dengan penuh keberkahan dan keberkahan itu datang hanya dari Allah'. Sungguh aku melihat air memancar dari sela-sela jari Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam dan sungguh kami pun pernah mendengar makanan bertasbih ketika sedang dimakan'.'