I prepared the journey-food for Allah's Messenger (ﷺ) in Abu Bakr's house when he intended to emigrate to Medina. I could not find anything to tie the food-container and the water skin with. So, I said to Abu Bakr, By Allah, I do not find anything to tie (these things) with except my waist belt. He said, Cut it into two pieces and tie the water-skin with one piece and the food-container with the other (the subnarrator added, She did accordingly and that was the reason for calling her Dhatun-Nitaqain (i.e. twobelted woman)).

Hichâm dit: Mon père, ainsi que Fâtima, m'a rapporté que 'Asmâ' () avait dit: «Je préparai les vivres du Messager d'Allah () dans la maison d'Abu Bakr, et ce lorsqu'il avait décidé de s'expatrier à Médine. Mais nous ne trouvâmes pas de quoi lui lier son sac de provision et sa gourde. Je dis alors à Abu Bakr: Par Allah, à part mon ceinturon, je ne trouve pas de quoi les lier! — Fendsle en deux, me ditil, et lie avec un des morceaux l'outre et avec l'autre le sac à provision. En effet, je fis la chose. D'ailleurs, c'est pour cela qu'on me surnomma Thâtannitâqayn^^

Telah bercerita kepada kami 'Ubaid bin ISma'il telah bercerita kepada kami Abu Usamah dari Hisyam berkata telah bercerita kepadaku bapakku dan juga telah bercerita kepadaku Fathimah dari Asma' radliallahu 'anha berkata: "Aku menyiapkan bekal perjalanan Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam di rumah Abu Bakar ketika Beliau hendak melakukan hijrah ke Madinah". Dia berkata: "Dan kami tidak mendapatkan kain untuk mengikat bekal makanan dan minum Beliau. Lalu aku katakan kepada Abu Bakar: "Demi Allah, aku tidak mendapatkan sesuatu untuk mengikat perbekalan tersebut kecuali kain ikat pinggangku". Abu Bakar berkata: "Kalau begitu kamu potong dua kain ikat pinggangmu itu dimana yang sepotong kamu gunakan untuk mengikat (wadah) air dan yang sepotong lagi untuk mengikat bekal makanan". Maka kemudian aku melaksanakannya". Karena peristiwa itu kemudian (Asma radliallahu 'anha) dipanggil dengan julukan Dzaatun Nathaqoin (Pemilik dua potong kain ikat pinggang)

During the life-time of the Prophet (ﷺ) we used to take the meat of sacrificed animals (as journey food) to Medina. (See Hadith No. 474 Vol. 7)

Selon 'Amrû, 'Atâ' entendit Jâbir be 'Abd Allah () dire: «[De retour] vers Médine, et du vivant du Prophète (), nous emportions avec nous comme provisions la viande des bêtes de sacrifice.»

Telah bercerita kepada kami 'Ali bin 'Abdullah telah mengabarkan kepada kami Sufyan dari 'Amru berkata telah bercerita kepadaku 'Atha' dia mendengar Jabir bin 'Abdullah radliallahu 'anhuma berkata: "Kami membawa bekal berupa daging-daging hewan qurban pada zaman Nabi shallallahu 'alaihi wasallam (ketika berhijrah) ke Madinah".

That he went out in the company o; the Prophet (ﷺ) during the year of Khaibar (campaign till they reached a place called As-Sahba', the lower part of Khaibar. They offered the `Asr prayer (there) and the Prophet asked for the food. Nothing but Sawiq was brought to the Prophet. So, they chewed it and ate it and drank water. After that the Prophet (ﷺ) got up, washed his mouth, and they too washed their mouths and then offered the prayer.

Suwayd ibn anNu'mân () rapporte être sorti avec le Prophète () en l'an de Khaybar et qu'une fois à Sahbâ', situé en deçà Khaybar, les Musulmans accomplirent la prière du 'asr. Après quoi, le Prophète () demanda d'apporter les provisions, mais on ne lui apporta que de la bouillie. Nous marchâmes..., dit Suwayd, nous mangeâmes et nous bûmes; puis le Prophète () se leva et se rinça [la bouche]. Nous rinçâmes aussi la bouche puis nous priâmes.

Telah bercerita kepada kami Muhammad bin Al Mutsannaa telah bercerita kepada kami 'Abdul Wahhab berkata aku mendengar Yahya berkata telah bercerita kepadaku Busyair binYasar bahwa Suwaid bin An Nu'man radliallahu 'anhu mengabarkan kepadanya bahwa dia pernah keluar bersama Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam pada tahun perang Khaibar hingga ketika mereka sampai di daerah Ash-Shohba', yaitu sebuah tempat dekat dengan Khaibar yang merupakah dataran rendah, mereka mendirikan shalat 'Ashar lalu Nabi shallallahu 'alaihi wasallam meminta makanan namun tidak ada yang dapat diberikan kepada Nabi shallallahu 'alaihi wasallam kecuali makanan yang terbuat dari adonan gandum. Lalu makanan itu kami edarkan ke mulut-mulut kami (untuk dimakan) sehingga kami makan dan minum (hingga kenyang). Kemudian Nabi shallallahu 'alaihi wasallam bangkit lalu berkumur-kumur. Maka kamipun berkumur lalu kami mendirikan shalat

Once the journey-food of the people ran short and they were in great need. So, they came to the Prophet to take his permission for slaughtering their camels, and he permitted them. Then `Umar met them and they informed him about it. He said, What will sustain you after your camels (are finished)? Then `Umar went to the Prophet (ﷺ) and said, O Allah's Messenger (ﷺ)! What will sustain them after their camels (are finished)? Allah's Messenger (ﷺ) said, Make an announcement amongst the people that they should bring all their remaining food (to me). (They brought it and) the Prophet (ﷺ) invoked Allah and asked for His Blessings for it. Then he asked them to bring their food utensils and the people started filling their food utensils with their hands till they were satisfied. Allah's Messenger (ﷺ) then said, I testify that None has the right to be worshipped but Allah, and I am His Apostle.

D'après Yazîfben Abu 'Ubayd, Salama () dit: «Le viatique des gens

Telah bercerita kepada kami Bisyir bin Marhum telah bercerita kepada kami Hatim bin Isma'il dari Yazid bin Abu 'Ubaid dari Salamah radliallahu 'anhu berkata: "Perbekalan orang-orang menipis dan mereka kekurangan air dan makanan, lalu mereka mendatangi Nabi shallallahu 'alaihi wasallam meminta ijin untuk menyembelih unta mereka, Beliaupun mengijinkannya. Lalu 'Umar datang menemui mereka dan mereka mengabari hal itu padanya, lalu ia berkata; "Apakah ada lagi bekal kalian setelah unta kalian habis". Lalu dia menemui Nabi shallallahu 'alaihi wasallam dan berkata: "Wahai Rasulullah, apakah mereka dapat bertahan hidup setelah mereka menyembelih unta mereka?" Maka Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam berkata: "Panggillah orang-orang agar mereka membawa sisa-sisa bekal makaan mereka kemari". Maka Beliau berdo'a serta memohon berkah, lalu Beliau memanggil mereka agar membawa bejana mereka masing-masing. Maka orang-orang pun mengambil bagiannya (sebanyak genggaman tangan) hingga mereka mendapatkan semua, kemudian Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: "Aku bersaksi bahwa tidak ada Ilah yang berhak disembah kecuali Allah dan aku adalah Rasululloh".