The Prophet (ﷺ) passed by a woman who was weeping beside a grave. He told her to fear Allah and be patient. She said to him, Go away, for you have not been afflicted with a calamity like mine. And she did not recognize him. Then she was informed that he was the Prophet (ﷺ) . so she went to the house of the Prophet (ﷺ) and there she did not find any guard. Then she said to him, I did not recognize you. He said, Verily, the patience is at the first stroke of a calamity.

Anas ben Mâlik () dit: «En passant près d'une femme qui pleurait sur une tombe, le Prophète () intervint: Crains Allah et prends ta douleur en patience. — Laissemoi, tu n'as pas été frappé par un malheur qui ressemble au mien, lui réponditelle. On l'informa qu'il s'agissait du Prophète (). Elle se dirigea chez lui et une fois arrivée, elle remarqua qu'il n'y avait pas de portiers. Elle lui dit: Je ne t'ai pas reconnu. La patience se manifeste plutôt dès le premier choc. » Le Prophète () dit: «Chacun de vous est berger et est responsable de son troupeau.» Mais si cela n'était pas dans ses habitudes, il est dans la situation qu'indique A'icha () par ces paroles du Coran:

':'Telah menceritakan kepada kami Adam telah menceritakan kepada kami Syu'bah telah menceritakan kepada kami Tsabit dari Anas bin Malik radliallahu 'anhu berkata: Nabi Shallallahu'alaihiwasallam pernah berjalan melewati seorang wanita yang sedang menangis di sisi kubur. Maka Beliau berkata: 'Bertakwalah kepada Allah dan bersabarlah'. Wanita itu berkata: 'Kamu tidak mengerti keadaan saya karena kamu tidak mengalami mushibah seperti yang aku alami'. Wanita itu tidak mengetahui jika yang menasehati itu Nabi Shallallahu'alaihiwasallam. Lalu diberi tahu: 'Sesungguhnya orang tadi adalah Nabi Shallallahu'alaihiwasallam. Spontan wanita tersebut mendatangi rumah Nabi Shallallahu'alaihiwasallam namun dia tidak menemukannya. Setelah bertemu dia berkata; 'Maaf tadi aku tidak mengetahui anda'. Maka Beliau bersabda: 'Sesungguhnya sabar itu pada kesempatan pertama (saat datang mushibah) '.'