حديث رقم 3493 - من كتاب سنن أبي داوود - كِتَاب الْعِتْقِ

نص الحديث

3493 حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ ، عَنْ سَالِمٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، يَبْلُغُ بِهِ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : إِذَا كَانَ الْعَبْدُ بَيْنَ اثْنَيْنِ فَأَعْتَقَ أَحَدُهُمَا نَصِيبَهُ ، فَإِنْ كَانَ مُوسِرًا يُقَوَّمُ عَلَيْهِ قِيمَةً لَا وَكْسَ ، وَلَا شَطَطَ ثُمَّ يُعْتَقُ *

اختر أحد أحاديث التخريج لعرضه هنا

اختر طريقة التخريج المناسبة لك :
التخريج
اخرجه البخاري في صحيحه ( 47/1544 برقم 2386 و 47/1553 برقم 2396 و 49/1565 برقم 2412 و 49/1565 برقم 2413 و 49/1565 برقم 2414 و 49/1565 برقم 2415 و 49/1565 برقم 2416 و 49/1578 برقم 2442 ) ومسلم في صحيحه ( 27/638 برقم 2850 و 34/726 برقم 3248 و 34/726 برقم 3249 و 34/726 برقم 3250 و 34/726 برقم 3251 و 34/726 برقم 3252 ) وأبو داود في سننه ( 23/1109 برقم 3490 و 23/1109 برقم 3491 و 23/1109 برقم 3492 ) والترمذي في جامعه ( 15/918 برقم 1329 و 15/918 برقم 1330 ) والنسائي في الصغرى ( 45/2140 برقم 4666 و 45/2141 برقم 4667 ) وابن ماجه في سننه ( 20/782 برقم 2540 و 20/783 برقم 2541 ) وأحمد في المسند ( 9/2 برقم 396 ) ومالك في الموطأ ( 40/456 برقم 1472 ) وابن حبان في صحيحه ( 45/327 برقم 4392 و 45/327 برقم 4393 ) والنسائي في الكبرى ( 36/1493 برقم 3838 و 36/1493 برقم 3839 و 36/1493 برقم 3840 و 36/1493 برقم 3841 و 36/1493 برقم 3842 و 36/1493 برقم 3843 و 36/1493 برقم 3844 و 36/1493 برقم 3845 و 36/1493 برقم 3846 و 36/1493 برقم 3847 و 36/1493 برقم 3848 و 36/1493 برقم 3849 و 36/1493 برقم 3850 و 36/1493 برقم 3851 و 36/1493 برقم 3852 و 36/1493 برقم 3853 و 36/1493 برقم 3854 و 36/1493 برقم 3855 و 36/1493 برقم 3856 و 36/1493 برقم 3857 و 36/1493 برقم 3858 و 36/1493 برقم 3859 و 36/1493 برقم 3860 و 48/1964 برقم 5155 و 48/1964 برقم 5156 ) وعبدالله بن المبارك في مسنده ( 1/11 برقم 216 ) والشافعي في السنن المأثورة ( 0/26 برقم 530 و 0/26 برقم 531 ) والشافعي في اختلاف الحديث ( 0/75 برقم 222 و 0/75 برقم 223 ) وعبدالرزاق في مصنفه ( 25/1790 برقم 16147 و 25/1790 برقم 16148 و 25/1790 برقم 16149 و 25/1790 برقم 16150 ) والحميدي في مسنده ( 0/93 برقم 647 ) وأبو الجهم الباهلي في جزئه ( 0/1 برقم 55 ) وابن أبي شيبة في مصنفه ( 16/3075 برقم 21302 و 16/3075 برقم 21303 و 16/3096 برقم 21433 ) وأبو يعلى الموصلي في مسنده ( 1/151 برقم 5669 و 1/151 برقم 5675 ) وابن جارود في المنتقى ( 6/96 برقم 945 ) والدولابي في الكنى والأسماء ( 3/115 برقم 789 ) وأبو عوانة في مستخرجه ( 16/585 برقم 3829 و 16/586 برقم 3834 و 16/586 برقم 3835 و 16/587 برقم 3836 و 16/588 برقم 3837 و 16/588 برقم 3838 و 16/588 برقم 3839 و 16/588 برقم 3840 و 16/589 برقم 3841 و 16/589 برقم 3842 و 16/589 برقم 3843 و 16/589 برقم 3844 و 16/589 برقم 3845 و 16/589 برقم 3846 و 16/589 برقم 3847 و 16/589 برقم 3848 و 16/589 برقم 3849 و 16/589 برقم 3850 و 16/589 برقم 3852 و 16/590 برقم 3859 و 16/590 برقم 3860 و 16/590 برقم 3861 و 16/590 برقم 3862 ) والطحاوي في شرح معاني الآثار ( 10/1 برقم 3020 و 10/1 برقم 3021 و 10/1 برقم 3022 و 10/1 برقم 3023 و 10/1 برقم 3024 و 10/1 برقم 3025 و 10/1 برقم 3026 و 10/1 برقم 3027 و 10/1 برقم 3028 ) والطحاوي في مشكل الآثار ( 0/354 برقم 4680 و 0/354 برقم 4681 و 0/354 برقم 4682 و 0/355 برقم 4683 و 0/355 برقم 4684 و 0/355 برقم 4685 و 0/355 برقم 4686 و 0/355 برقم 4687 و 0/355 برقم 4688 و 0/355 برقم 4689 و 0/355 برقم 4690 و 0/355 برقم 4691 و 0/355 برقم 4692 و 0/355 برقم 4693 و 0/355 برقم 4694 و 0/355 برقم 4695 ) والطبراني في الأوسط ( 1/1 برقم 395 و 18/80 برقم 3982 و 22/1 برقم 7578 ) والطبراني في الكبير ( 136/575 برقم 13466 ) وأبو نعيم الأصبهاني في حلية الأولياء ( 0/311 برقم 6584 و 0/471 برقم 13898 ) وأبو نعيم الأصبهاني في معرفة الصحابة ( 2/1828 برقم 3853 ) والبيهقي في السنن الكبير ( 24/519 برقم 10783 و 68/1278 برقم 19603 و 68/1278 برقم 19604 و 68/1278 برقم 19605 و 68/1278 برقم 19606 و 68/1278 برقم 19607 و 68/1278 برقم 19608 و 68/1278 برقم 19609 و 68/1278 برقم 19610 و 68/1278 برقم 19611 و 68/1279 برقم 19620 و 68/1279 برقم 19621 و 68/1279 برقم 19622 و 68/1280 برقم 19623 و 68/1280 برقم 19624 و 68/1280 برقم 19625 )