حديث رقم 4457 - من كتاب السنن الصغرى للنسائي - كتاب البيوع

نص الحديث

4457 أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ : حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ قَالَ : حَدَّثَنِي دَاوُدُ بْنُ قَيْسٍ ، عَنْ ابْنِ يَسَارٍ ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : مَنِ اشْتَرَى مُصَرَّاةً ، فَإِنْ رَضِيَهَا إِذَا حَلَبَهَا فَلْيُمْسِكْهَا ، وَإِنْ كَرِهَهَا فَلْيَرُدَّهَا ، وَمَعَهَا صَاعٌ مِنْ تَمْرٍ *

اختر أحد أحاديث التخريج لعرضه هنا

اختر طريقة التخريج المناسبة لك :
التخريج
اخرجه البخاري في صحيحه ( 34/1316 برقم 2056 و 34/1322 برقم 2064 و 34/1322 برقم 2067 و 34/1323 برقم 2068 و 34/1328 برقم 2076 و 34/1329 برقم 2078 و 54/1672 برقم 2601 و 54/1675 برقم 2604 و 67/2680 برقم 4866 و 67/2688 برقم 4874 و 78/3212 برقم 5740 و 78/3213 برقم 5742 و 82/3462 برقم 6255 و 85/3519 برقم 6373 ) ومسلم في صحيحه ( 19/413 برقم 1768 و 23/590 برقم 2612 و 23/592 برقم 2625 و 23/592 برقم 2626 و 23/592 برقم 2627 و 28/648 برقم 2884 و 28/648 برقم 2885 و 28/648 برقم 2886 و 28/650 برقم 2892 و 28/651 برقم 2897 و 28/651 برقم 2898 و 28/651 برقم 2899 و 28/651 برقم 2900 و 28/651 برقم 2901 و 53/1138 برقم 4774 و 53/1138 برقم 4775 و 53/1138 برقم 4776 و 53/1138 برقم 4777 و 53/1139 برقم 4778 ) وأبو داود في سننه ( 6/408 برقم 1818 و 7/441 برقم 1899 و 17/958 برقم 3032 و 17/958 برقم 3033 و 17/958 برقم 3038 و 17/958 برقم 3039 و 17/958 برقم 3040 و 35/1379 برقم 4334 ) والترمذي في جامعه ( 11/780 برقم 1115 و 13/819 برقم 1173 و 14/841 برقم 1205 و 14/842 برقم 1207 و 14/857 برقم 1235 و 14/857 برقم 1236 و 14/893 برقم 1288 و 27/1344 برقم 1994 ) والنسائي في الصغرى ( 26/1634 برقم 3223 و 26/1634 برقم 3224 و 26/1634 برقم 3225 و 26/1634 برقم 3226 و 45/2049 برقم 4456 و 45/2049 برقم 4458 و 45/2051 برقم 4460 و 45/2052 برقم 4465 و 45/2054 برقم 4471 و 45/2056 برقم 4475 و 45/2056 برقم 4476 ) وابن ماجه في سننه ( 10/503 برقم 1872 و 13/626 برقم 2181 و 13/628 برقم 2184 و 13/629 برقم 2187 و 13/655 برقم 2248 ) ومالك في الموطأ ( 30/324 برقم 1100 و 33/417 برقم 1390 و 48/526 برقم 1648 ) والدارمي في سننه ( 13/657 برقم 2158 و 20/924 برقم 2522 ) والنسائي في الكبرى ( 39/1566 برقم 4254 و 39/1566 برقم 4255 و 39/1567 برقم 4256 و 39/1567 برقم 4257 و 39/1567 برقم 4258 و 48/1868 برقم 4944 و 48/1868 برقم 4945 و 48/1868 برقم 4946 و 48/1870 برقم 4948 و 48/1871 برقم 4953 و 48/1873 برقم 4959 و 48/1875 برقم 4963 و 48/1875 برقم 4964 و 71/3014 برقم 7969 و 71/3014 برقم 7970 و 75/3852 برقم 10419 ) وأبو يعلى الموصلي في مسنده ( 1/152 برقم 5751 و 1/152 برقم 5754 و 1/152 برقم 5914 و 1/152 برقم 5930 و 1/152 برقم 5943 و 1/154 برقم 6053 ) وأبو حنيفة في مسنده برواية أبي نعيم ( 7/11 برقم 111 و 7/11 برقم 112 ) وإسماعيل بن جعفر في أحاديثه ( 0/3 برقم 153 ) والشافعي في السنن المأثورة ( 0/17 برقم 237 و 0/17 برقم 238 و 0/17 برقم 239 و 0/17 برقم 240 و 0/17 برقم 241 و 0/17 برقم 243 و 0/17 برقم 244 و 0/17 برقم 245 و 0/17 برقم 247 و 0/17 برقم 248 و 0/17 برقم 249 و 0/17 برقم 251 ) وابن أبي شيبة في مصنفه ( 16/2969 برقم 20487 و 16/3037 برقم 21025 و 16/3117 برقم 21606 و 16/3145 برقم 21690 و 40/5229 برقم 35528 و 40/5306 برقم 35863 و 40/5306 برقم 35864 و 40/5306 برقم 35866 ) وأحمد في الزهد ( 0/31 برقم 1011 ) وهناد بن السري في الزهد ( 0/110 برقم 1383 ) وعبد بن حميد في مسنده ( 1/119 برقم 1446 ) وابن أبي شيبة في مصنفه ( 16/2969 برقم 20487 و 16/3037 برقم 21025 و 16/3117 برقم 21606 و 16/3145 برقم 21690 و 40/5229 برقم 35528 و 40/5306 برقم 35863 و 40/5306 برقم 35864 و 40/5306 برقم 35866 ) وأحمد في الزهد ( 0/31 برقم 1011 ) وهناد بن السري في الزهد ( 0/110 برقم 1383 ) وعبد بن حميد في مسنده ( 1/119 برقم 1446 ) وابن أبي الدنيا في الصمت ( 0/7 برقم 162 ) وابن أبي الدنيا في ذم الغيبة والنميمة ( 0/4 برقم 24 )